Wenecja określana mianem miasta marzeń i marzenie wielu jako cel wycieczki. Co tak przyciąga turystów z całego świata, że tłumnie odwiedzają historyczną stolicę dawnej Republiki Weneckiej?
W Krakowie dorożki w Wenecji gondole, Basen San Marco – widok w stronę ujścia Canale Grande, w tle kościół Santa Maria della Salute i budynki morskiej komory celnej
Książkowe przewodniki i autorzy blogów podróżniczych są zgodni, jeśli ma się wybór, między majem a wrześniem lepiej nie wybierać się do Wenecji, ponieważ roi się tam od turystów, a ceny noclegów na wyspie są w stanie zrujnować budżet średnio zamożnego turysty. Jeśli jednak tylko w takim okresie można zrealizować swoją wenecką wyprawę, da się to zrobić stosując trochę inne podejście do zwiedzania. Na przykład nocleg znaleźć nie na samej wyspie, ale w Mestre – lądowej części miejskiego organizmu weneckiego i na wyspę dojechać pociągiem (groblę kolejową zbudowano już w 1846 roku) lub miejskim autobusem czy tramwajem. Zaś do plusów odwiedzin w tych miesiącach zalicza się m.in. słoneczna pogoda, obfitość wydarzeń kulturalnych, możliwość spontanicznych spotkań i rozmów z ludźmi z całego świata.
Piazza San Marco – gotycko bizantyjska fasada Pałacu Dożów
Muzeum Correr jako tło podczas koncertu Zucchero lipiec 2018
Piękna wystawa jednego z wielu sklepów z kostiumami i akcesoriami karnawałowymi
W miejscach najpopularniejszych wśród zwiedzających, takich jak Plac Św. Marka, Pałac Dożów czy Bazylika Św. Marka i jej muzea trzeba się nastawić na przebywanie w tłumie ludzi i odczekanie w kolejkach do wejścia, a dla równowagi warto zaplanować sobie odwiedzenie spokojniejszych, a równie atrakcyjnych turystycznie miejsc, np. wspaniałej gotyckiej Bazyliki Frari, obfitującego w różnorodne zbiory Muzeum Correr, czy tchnących ciszą i przestrzenią kościołów zaprojektowanych przez Andrea Palladia, które znajdują się na pobliskich wyspach, kościoła Zbawiciela (Il Redentore – na wyspie Giudecca) i kościoła Św. Jerzego (san Giorgio Maggiore na wyspie o tej samej nazwie).
Basilica dei Frari Madonna z Dzieciątkiem 1339 r. Paolo Veneziano – zbliżenie
Burano z oddali, wzrok przyciąga pochyła wieża XVI-wiecznego kościoła San Martino
Wenecja jest jedną z wielu wysp na Lagunie Weneckiej. Wyspy te, bagniste i często zalewane przez wody Adriatyku, zostały zasiedlone w połowie V wieku n.e. przez mieszkańców stałego lądu ( z regionu Wenecja Euganejska) uchodzących przed najazdem plemienia Hunów, wiek później miała miejsce następna i większa fala migracji – tym razem jako ratunek przed najazdem Gotów. Wenecja, to unikalne w Europie miasto- wyspa, urosła z bogactwa tysiącletniej kupieckiej republiki pośredniczącej w handlu między islamskim wschodem a chrześcijańskim zachodem. Republika Wenecka upadła pod koniec XVIII wieku i dziś miasto jest pomnikiem dawnej chwały i zamożności.
Canale Grande – dostawa materiałów budowlanych Przed Muzeum Sztuki Nowoczesnej Peggy Guggenheim (nieukończony Palazzo Venier dei Leoni)
Canale Grande – gondolierzy sterują stojąc na podeście po lewej stronie blisko rufy gondoli
Wenecja historycznie składa się z sześciu dzielnic (sestrieri), każda z dzielnic to zbiór parafii, w każdej parafii jest główny kościół i plac (campo) ze studnią.
San Giorgio Maggiore wyspa (widziana od strony Pałacu Dożów) z kościołem i klasztorem wzniesionymi w latach 1559-1580 według projektu Andrei Palladia, wzorowane na budowlach starożytnego Rzym
San Michele – od XIX wieku wyspa-cmentarz
Charakter miasta – wyspy wymusza specyfikę usług dla ludności, śmieci wywozi specjalna barka, nie ma samochodów, ani autobusów, za to są tramwaje wodne (vaporetti) i promy. Poczta, policja, pogotowie ratunkowe i taksówkarze poruszają się motorówkami. Poprzecinana kanałami, malownicza, pełna pięknych ( choć często mocno podniszczonych) budynków i tajemniczych zaułków przyciąga turystów, lecz nie jest dogodnym miejscem do codziennego życia.
Canale Grande – załadunek śmieci na barkę śmieciarkę
Murano – jeden z warsztatów szklarskich
Dzisiejsze społeczeństwo weneckie starzeje się, wiele rodzin ze względu na wysokie koszty życia (ceny mieszkań, czynsze za wynajem, ceny artykułów spożywczych) wyprowadziło się na stały ląd do Mestre. Wenecja może urzekać, zaczarować, ale też męczyć ciasnotą, a wtedyw skazane są wycieczki na inne wyspy laguny; słynącą z warsztatów szklarskich Murano, z koronek Burano, nostalgiczną San Michele, na której mieści się wenecka nekropolia, Torcello z najstarszą w lagunie bazyliką, czy plażową Lido.
Murano, zerknięcie przez uchylone drzwi magazynu warsztatu szklarskiego
Sklep z atrystycznymi pamiątkami w pobliżu Placu Świętego Marka
Takie pływające kolosy nie są rzadkim widokiem w Lagunie Weneckiej
Torcello – wyspa – najstarszy ośrodek cywilizacji weneckiej, (w tle widnieje Campanila katedralna) niegdyś tętniąca życiem, dziś zamieszkana przez mniej niż 100 osób.
Wenecja – Campo San Toma – na typowym weneckim placu musi być kościół, studnia, domy bogatsze i skromne, lokalny bar oraz sklep
Wenecja – częste obrazki – pranie na widoku publicznym i wenecki lew
Tekst i fotografie Renata Szpyra