BEZPIECZEŃSTWO W SIECI

0
1940

 

Kadra wrocławskiej Dwujęzycznej Szkoły Podstawowej ATUT Fundacji Edukacji Międzynarodowej bezpieczeństwem w sieci zajmuje się nie tylko „od święta”. Zespół psychologów i pedagogów we współpracy z nauczycielami i wychowawcami klas oferuje młodzieży cykl zajęć uczących zasad bezpiecznego surfowania po Internecie. Oferta szkoły adresowana jest również do rodziców.

Zajęcia dla uczniów organizowane są podczas lekcji wychowawczych, lekcji informatyki oraz zajęć z przedmiotu „Strategia nauki”. Tematy dotyczą m.in. następujących zagadnień:

  • Jak radzić sobie z cyberprzemocą?

  • Jaką odpowiedzialność ponosimy za własny wizerunek w internetowych mediach?

  • Jak bezpiecznie korzystać z portali społecznościowych, czatów i komunikatorów oraz gier online?

Działania adresowane do uczniów uzupełnia akcja informacyjna skierowana do rodziców. Zespół psychologiczno – pedagogiczny oraz zaproszeni eksperci spotykają się z rodzicami, by wpierać ich w zapobieganiu cyberprzemocy. Z okazji tegorocznego Dnia Bezpiecznego Internetu skierowana została do rodziców akcja informacyjna, upowszechniająca wiedzę o następujących zagadnieniach:

  • dzieci bezpieczne online

  • szkodliwe treści

  • cyberprzemoc i mowa nienawiści

  • internet mobilny

  • nadużywanie internetu

  • promowanie zachowań autodestrukcyjnych w internecie

  • portale społecznościowe

  • reputacja online

  • narzędzia ochrony rodzicielskiej

Ogólnopolskim organizatorem Dnia Bezpiecznego Internetu jest Polskie Centrum Programu Safer Internet, którego partnerami są szkoły prowadzone przez Fundację Edukacji Międzynarodowej. Na stronie internetowej DBI można przeczytać więcej na ten temat oraz pobrać ciekawe materiały edukacyjne: http://www.saferinternet.pl/pl/dzien-bezpiecznego-internetu

Poniżej publikujemy artykuł szkolnego pedagoga, adresowany do rodziców uczniów ATUTu w ramach szkolnej Akademii Rodzica.

Cyberprzestrzeń okiełznana

Poruszanie się po cyberprzestrzeni dla młodych ludzi jest czymś oczywistym. Stanowi jedną z dominujących form aktywności. Internet jest nieocenionym narzędziem komunikacji, edukacji i rozrywki. Pozwala na rozwijanie zainteresowań, nawiązywanie nowych znajomości, uczestniczenie w dyskusjach, naukę języków obcych, komunikowanie się z rodziną i  znajomymi, poznawanie kultur i poglądów oraz ciekawych ludzi. Komputerowe gry edukacyjne nie tylko rozwijają spostrzegawczość, uczą myślenia przestrzennego i strategicznego, ale także pozytywnie wpływają na rozwój mózgu.

Niestety wirtualny świat to nie tylko korzyści. Z korzystaniem z Internetu wiążą się także zagrożenia. Ze względu na błyskawiczne tempo przekazywania informacji oraz dostępność drugiego człowieka, młodzi ludzie bardzo chętnie komunikują się za pomocą Internetu. Nic dziwnego, że przemoc rówieśnicza częściowo przeniosła się do świata on-line.

Co to jest cyberprzemoc?

Przemoc cyfrowa to wszelkie formy dysfunkcyjnego wykorzystania nowych mediów, które mają na celu krzywdzenie innych. Sprawcą cyberprzemocy często bywa osoba, która ma niskie kompetencje społeczne. Ktoś taki nie potrafi za pomocą dostępnych, społecznie akceptowanych metod komunikacji zwrócić na siebie uwagi i zrealizować ważnych dla siebie potrzeb. Chcąc zaistnieć, posługuje się tekstem pisanym, zdjęciami lub filmami za pośrednictwem Internetu lub telefonu. W takiej sytuacji agresor nie ma bezpośredniego kontaktu z ofiarą. Nie odbiera wysyłanych przez nią sygnałów, nie widzi jej reakcji, cierpienia. Często nie ma świadomości wyrządzonej krzywdy. Mechanizm ten przypomina tzw. „efekt kabiny pilota”, czyli zjawisko, dzięki któremu pilotom samolotów bojowych łatwiej zrzucać bomby na niewinną ludność, ponieważ nie widzą swoich ofiar i traktują je przedmiotowo.

Młodzi ludzie zamieszczając w Internecie np. film z udziałem kolegi uważają, że to tylko żart. Często nie mają na tyle rozwiniętej wrażliwości emocjonalnej, aby wczuć się w położenie prześladowanego i przewidzieć skutki własnych działań.

Do najczęściej spotykanych form cyberprzemocy należą:

  • prześladowanie, zastraszanie, nękanie i szantażowanie przy wykorzystaniu Internetu,

  • rejestrowanie niechcianych filmów i zdjęć,

  • publikowanie i rozsyłanie ośmieszających informacji, zdjęć lub filmów,

  • podszywanie się pod kogoś, wbrew jego woli.

Ofiary cyberprzemocy trudniej zauważyć niż te, które są ofiarami przemocy tradycyjnej. Zazwyczaj są one zastraszone groźbami kolegów lub nie wiedzą, kto jest agresorem. Z trudem przyznają, że zostały poddane przemocy elektronicznej. W konsekwencji trudnych doświadczeń może u nich wystąpić obniżenie nastroju, depresja, problemy z koncentracją, lęk oraz poczucie bezradności.

Warto mieć na uwadze, że ofiarą agresji elektronicznej może paść każdy. Żyjemy w rzeczywistości, w której nawet dziecko jest w stanie w krótkim czasie założyć własną stronę internetową, bloga, nakręcić i wysłać film. Kompromitujące treści potrafią zrobić w Internecie szybką „karierę” i pozostają tam przez długi czas. Bywają przypadki, że poszkodowany nie może się od nich uwolnić. Nawet, jeśli ich pierwotne źródło zostanie usunięte, wcześniej mogły zostać zapisane, skopiowane i przetrwają. Pamiętajmy o tym!

Netykieta

Warto zwracać uwagę na wszelkie zmiany w zachowaniu dziecka oraz kontrolować jego aktywność w sieci. Ważne jest również, żeby młodzi ludzie mieli świadomość zagrożeń czyhających na nich w cyberprzestrzeni oraz poznali zasady netykiety (zbiór zasad przyzwoitego zachowania w Internecie, swoista etykieta obowiązująca w sieci). Żeby ochronić dzieci przed niebezpieczeństwami w sieci, należy z nimi rozmawiać nie tylko o zagrożeniach, ale również o możliwościach, które dają nowe media. Rodzice, wspólnie odkrywajcie wirtualny świat! Uświadomcie dziecko, by chroniło swoje dane osobowe oraz nie publikowało w sieci swoich zdjęć bez Waszej wiedzy! Przypominajcie, by dziecko nie do końca ufało nowopoznanym osobom w sieci. Wspólnie ustalcie zasady korzystania z komputera, Internetu i telefonu komórkowego i dbajcie o ich przestrzeganie. Jeśli uda się zdobyć zaufanie dziecka, będzie ono informowało Rodziców o wszelkich zdarzeniach w wirtualnym i realnym świecie.

Katarzyna Domżalska

pedagog szkolny

Dwujęzyczna Szkoła Podstawowa ATUT

Fundacji Edukacji Międzynarodowej

Udostępnij
Poprzedni artykułW OCZACH DZIECKA
Następny artykułBEZ BARIER

Zostaw komentarz

Proszę wpisz swój komentarz
Proszę wpisz swoje imię